Daisy była szanowaną bibliotekarką na Uniwersytecie Miskatonic i uważała, że książki to najważniejsza rzecz w jej życiu. W fikcji fascynowało ją to, co w prawdziwym życiu uważała za odstręczające – groza, przemoc, strach. Któregoś razu natrafiła na „Necronomicon” w tłumaczeniu Johna Dee. Dzieło było bluźniercze, plugawe i zbyt okropne, aby mogło być prawdą. Jednak Daisy, czytając niejasne, okultystyczne teksty, zdawała sobie sprawę, że na stronicach tej księgi z pewnością jest więcej prawdy niż fikcji. Teraz zaczęła się zastanawiać, jakie jeszcze tajemnice może skrywać zastrzeżona sekcja Biblioteki Orne’a.