„Och, to naprawdę odważnie dobrana kreacja”.

Podczas rozmowy z panną Ishimaru dowiadujesz się, że to ona zaprojektowała wszystkie kostiumy na dzisiejszy występ, za wyjątkiem jednego. „Ta postać Nieznajomego... Przedziwna rola, prawda? Z jakiegoś powodu pan Engram nie pozwolił mi nawet odrobinę zmienić jego ubioru. A do tego ta maska!” Prycha pogardliwie. „Wiesz, że widziałam, jak ten aktor - nie znam nawet jego imienia - rysował jakiś dziwny wzór za tłem do drugiego aktu. Wiesz, tym z dwoma słońcami. Posłał mi wtedy takie upiornie spojrzenie, że aż zeskoczyłam ze sceny i uciekłam!” Pytasz ją, jak wyglądał ten wzór, i panna Ishimaru bierze serwetkę, żeby go narysować. Odtwarza wzór dużo bardziej szczegółowo, niż mógłbyś się spodziewać: półkola ułożone w koncentryczne pierścienie, wzdłuż których widnieją dziwne symbole runiczne, a pośrodku para falistych linii. Pytasz ją, co oznacza ten rysunek, ale tylko wzrusza ramionami. „Nie mam zielonego pojęcia”.