Czas to pieniądz, a pan Perry miał mnóstwo czasu.

Pan Perry początkowo podchodzi obojętnie do twoich pytań, ale staje się bardziej ożywiony, kiedy wykazujesz zainteresowanie jego licznymi inwestycjami. Dowiadujesz się, że w przeszłości finansował już kilka produkcji „Króla w żółci”, a nie tylko dzisiejszy pokaz. „To reżyser, pan Engram, namówił mnie, abym zainwestował” - wyjaśnia. „Po raz pierwszy spotkałem go w Paryżu, w kawiarni w Montparnasse. Jak ona się nazywała?” Mamrocze przez chwilę, próbując sobie przypomnieć. „W każdym razie, przekonał mnie, że nie w nie w każdej inwestycji chodzi o mnożenie kapitału. Ktoś mógłby powiedzieć, że jestem głupcem, skoro mu uwierzyłem, ale nie żałuję swojej decyzji. Od tamtej pory finansuję jego produkcje”. Uśmiecha się i przerywa na chwilę, zatapiając się we wspomnieniach. „L'agneau Perdu, tak nazywało się to miejsce. Tak, tak. Cóż to była za noc”.